Εγώ μ' εμένα...

Τις τελευταίες μέρες κάτι με κάνει να μπαίνω στην κατάψυξη....
Νοιώθω σαν να έχω αδειάσει...
Δέν σκέφτομαι,δεν μιλάω
Δέν ακούω,δεν βλέπω...
Ακόμα και να γράψω μου είναι δύσκολο,οι σκέψεις μου γίνονται κουβάρι
ένα αλισβερίσι παράξενο εμένα με τον ευατό μου απέναντι να κρίνουμε ο ένας τον άλλο..
Έχω χιλιάδες ελαττώματα αλλά το ποιο μεγάλο είναι ότι πολλές φορές κρίνω απίστευτα αυστηρά εμένα,με τιμωρώ....
Το ένα τσιγάρο διαδέχεται το άλλο
η μία σκέψη αγκαλιάζει σφιχτά την επόμενη,μπερδεύονται μεταξύ τους σχεδόν βιάζονται....
Νοιώθω να με νικούν ,να κυριαρχούν να ζητούν ικανοποίηση
Να ζητούν να λυτρωθούν...
Παράξενα τα παιχνίδια του νού.
Θέλω λίγο άνεμο ,ένα ταξίδι ,ένα λυχνάρι που να πραγματοποιεί ευχές και σένα δίπλα μου που τελευταία σε παραμελώ λίγο και ας κάθεσαι κοντά μου...
την ώρα που εγώ γράφω και συ μου κάνεις μασάζ στα πόδια για να ξεκουραστώ..