Άδειασε η πόλη.....
Γυρνώντας σπίτι τα κτήρια έμοιαζαν τεράστια.
Το ίδιο και οι δρόμοι
Είναι το ίδιο πράγμα όπως ένα δωμάτιο.
Όταν είναι άδειο φένετε πάντα μεγαλύτερο.
Προσέχεις καλύτερα τα χρώματα στους τοίχους η ακόμα και τις μικρές ρωγμές και της ατέλειες που σε άλλη περίπτωση δεν θα κοίταζες ποτέ
Η κατάλληλη στιγμή να αναρωτηθείς η και να γράψεις...
Τώρα που όλα είναι ποιο άδεια ,ποιο αληθινά ποιο δικά μου....
Τώρα που η ψυχή ησυχάζει απτήν βοή της πόλης
Τώρα που είναι μεσάνυχτα..
Ξεδιπλώνω σιγά σιγά τις τελευταίες σελίδες της και αρχίζω να διαβάζω
Τα χρώματα γίνονται ποιο ζεστά ...
Περίεργα γνώριμα σαν να τα έφτιαξα εγώ
και τα στόλισα με μουσικές ,με ήχους,με ανάσες
Άπλωσα δυο τρεις σειρές σκέψεις πάνω στο τραπέζι και έπεσα πεινασμένος πάνω τους
Είναι μεσάνυχτα και η ψυχή πάει ταξίδια...........
Δές......
Άκου.....
