
Η σκιά της ψυχής μου φεύγει προς κάποια δύση από αλφάβητα,ομίχλη από βιβλία και λόγια.
Η σκιά της ψυχής μου!
Στη γραμμή έχω φτάσει όπου παύει στερνά η νοσταλγία,κι αλλάζει του δάκρυου η στάλα σε αλάβαστρο του νου.
Η σκιά της ψυχής μου
Το αδράχτι του πόνου τελειώνει,μα μένει η αιτία κι η υπόσταση του παλιού μεσημεριού μου από χείλη,του παλιού μεσημεριού μου από βλέμματα.
Ένας θολός λαβύρινθος,από άστρα καπνισμένα μπερδεύει μες τα δίχτυα τουτα μαραμένα ονείρατά μου.
Η σκιά της ψυχής μου!Και μια φρεναπάτη τρυγάει τη ματιά μου.
Βλέπω τη λέξη αγάπη ξεθωριασμένη
.Αηδόνι μου!Αηδόνι!
Τραγουδάς ακόμα;
Απο τόν F. G. Lorca .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου